Perginya Tak Kembali

Salam sumer...

Di sini sy ingin berkongsi cerita wlupun kejadian ni telah berlaku pd 30 Oktober 2011 yg lalu...Masa ni sy xde blog pn lg...Bila teringat kembali, x slh rasanya sy abadikan cerita ni sebagai kenangan...

Pd tarikh trsebut sy mendapat berita sedih dr kg...Adik sy yg bongsu menghatar msg memberitahu jiran di depan umh meninggal dunia...Kami memanggilnya makcik Minah, arwah merupakan kwn baik kpd mak sy...Mmg perginya mengejut & paling sedih arwah pergi tanpa seorang pn di sisi kerana arwah meninggal dlm tidur...

Tanpa sedar air mata sy mengalir kesedihan mengenangkan lps ni tiada lg teman mak utk bersembang di kala waktu terluang...Arwah & mak merupakan jiran dr kecil...Hubungan mereka pn seolah2 spt adik & kakak...Mmg tiada rahsia antara mereka...X mustahil lah adik beradik sy semuanya menangis bila mengetahui ttg kematian arwah...

Untuk arwah makcik Minah sy sedekahkan bacaan Yaasin slps sy solat Maghrib pd hr tersebut...Baca pn dlm keadaa esak tangis kerana dibuai perasaan sedih sekaligus teringatkan mak abah di kg...

Apa yg sy nk kongsikn di sini ialah perasaan sy yg terasa kehilangan wlupn arwah hanya jiran di kg...X dpt sy bayangkan apabila org yg kita sayangi pula pergi utk selama-lamanya...Bila memikirkn hal ni semakin deras air mata ini mengalir sedangkan waktu itu sy berada di pejabat... Ya Allah, sihatkn lah kedua org tua ku...panjangkan lah umur mereka kerana masih x terbalas lg segala pengorbanan mereke kpd sy selama hayat ini...

Utk renungan bersama...jenguk2 lah org tua kita di kg selagi mereka masih ada...Jgn biarkan perasaan kesal bertamu di hati kita apabila kita sudah kehilangan mereka...kerana perginya mereka x akan kembali & tiada gantinya...